Έλεγες:

- Δεν πιστεύουμε στην ξέθωρη συνέχεια,

στο παραμύθι της ζωής πέρ’ απ’ τον τάφο.

Αν όμως θύελλες κι αγέρηδες ζυγιάσουν το χαμό μας

για την αγάπη της ζωής,

χαλάλι...

Στ’ άδεια μου χέρια

τους Ισπανούς του Αλκαζάρ,

τους Ρώσους χωρικούς και τους εργάτες της Πετρούπολης,

τους Τούρκους που τραγούδησε ο Χικμέτ,

του Σπάρτακου, του Εύνου, του Αριστόνικου,

του Ρήγα, του Χριστού

τ’ ασκέρια,

τους προδομένους όλων των καιρών

κρατώ.

                                        Στέργιος Βαλιούλης