Πολλά ποιήματα είναι ποτάμια.
Άλλα είναι χαμολούλουδα σε βραδινό
κάμπο.
Άλλα είναι σαν πέτρες που δεν χτίζουν
τίποτα.
Πολλά ποιήματα βουλιάζουν μες στην ίδια
τους τη λάμψη,
περήφανα
ποιήματα. Δεν καταδέχονται τίποτα να
πουν.
Ξέρω πολλά
ποιήματα που πνίγηκαν στο χρυσό πηγάδι
της σελήνης.
Το νου σας
σύντροφοι ποιητές
μη και
βουλιάξουμε μέσα στο τραγούδι μας
μη μας εύρει
ανέτοιμους η μεγάλη ώρα
– ένας ποιητής
δίνει παρών στο πρώτο κάλεσμα της εποχής
του.
Αλλιώς θα
μείνουν τα τραγούδια μας
πάνω απ' τις
σκάλες των αιώνων
ταριχευμένα
ωραία κι ανώφελα πουλιά.
Γιάννης Ρίτσος