Γλίστρησε κρυφά, να μην το πάρει

είδηση, ο φρουρός μου π’ αγρυπνά

κι ήρθε στο κελί μου το φεγγάρι.

Ήρθε και με βρήκε λυπημένο

κι ήτανε το χάδι του απαλό,

σα γυναίκειο χέρι αγαπημένο.

Μείνε στο φτωχό μου το κελί,

φεγγαράκι, τί να σε τρατάρω;

Δε μου μένει πια η ψυχή

κι έχω τόσο ανήφορο να πάρω.

                     Φώτης Αγγουλές